प्रति-शहरीकरणास जबाबदार असलेल्या घटकांची चर्चा
प्रति-शहरीकरण म्हणजे शहरी भागातून लोकसंख्या ग्रामीण भागात स्थलांतर करण्याची प्रक्रिया होय. ही प्रवृत्ती अलीकडे जागतिक स्तरावर वाढत आहे, विशेषत: विकसित देशांमध्ये. भारतातही, महाराष्ट्रासारख्या राज्यांमध्ये याला प्रतिसाद मिळतो आहे. यामागील प्रमुख घटक पुढीलप्रमाणे आहेत:
१. शहरी समस्यांचा ताण:
- शहरांमध्ये वाढती गर्दी, प्रदूषण, महागडी जीवनशैली, रहदारीचे समस्या, आणि मानसिक ताण हे लोकांना ग्रामीण भागाकडे ओढतात.
- उदा.: मुंबई, पुणे सारख्या शहरांमधील जागेचा अभाव आणि भाडे महत्त्वाचे कारण आहे.
२. ग्रामीण पायाभूत सुविधांचा विकास:
- सरकारच्या योजनांमुळे (उदा., प्रधानमंत्री ग्राम सडक योजना, डिजिटल इंडिया) गावांमध्ये रस्ते, इंटरनेट, वीजपुरवठा आणि आरोग्यसेवा सुधारल्या आहेत.
- उदा.: महाराष्ट्रातील चंद्रपूर, यवतमाळ सारख्या जिल्ह्यांमध्ये औद्योगिक कॉरिडॉरच्या विकासामुळे रोजगार निर्माण झाले आहे.
३. दूरस्थ कामाच्या संधी (Remote Work):
- कोविड-१९ नंतर टेक्नॉलॉजीच्या वापरामुळे अनेकांना ग्रामीण भागात राहून शहरी नोकऱ्या करणे शक्य झाले आहे.
- उदा.: IT व्यावसायिकांनी सातारा, कोल्हापूरसारख्या छोट्या शहरांमध्ये स्थलांतर केले आहे.
४. पर्यावरणीय आकर्षण:
- शहरांच्या तुलनेत ग्रामीण भागात स्वच्छ हवा, हिरवळ आणि शांतता हे नैसर्गिक फायदे लोकांना आकर्षित करतात.
- उदा.: महाबळेश्वर, पंचगणीसारख्या पर्यटन क्षेत्रांजवळील गावांमध्ये नवीन घराबांधणीची वाढ.
५. सरकारी धोरणे आणि प्रोत्साहन:
- ग्रामीण उद्योजकता, कृषी-आधारित उद्योग, आणि स्थानिक हस्तकला यांना सबसिडी देऊन ग्रामीण अर्थव्यवस्था सक्षम केली जात आहे.
- उदा.: महाराष्ट्र शासनाची "महात्मा गांधी ट्रायबल विभाग" योजना आदिवासी भागात रोजगार निर्माण करते.
६. सामाजिक-सांस्कृतिक कारणे:
- कुटुंबाशी जवळीक, ग्रामीण संस्कृतीचे संरक्षण, आणि सामुदायिक जीवनाची ओढ ही कारणेही महत्त्वाची आहेत.
- उदा.: महाराष्ट्रातील "ग्राम विकास" चळवळीमुळे तरुणांनी गावांमध्ये स्टार्टअप्स सुरू केले आहेत.
निष्कर्ष:
प्रति-शहरीकरण ही एक बहुआयामी प्रक्रिया आहे, ज्यामागे शहरी समस्यांचा दबाव, ग्रामीण विकासाची संधी, तंत्रज्ञान आणि सामाजिक बदल यांचा समावेश आहे. ही प्रवृत्ती शहरी-ग्रामीण असंतुलन कमी करून समावेशी विकासास चालना देऊ शकते.
0 Comments